Vaccineren op maat m.b.v. titerbepaling.

In Nederland vaccineren we tegen de volgende hondenziektes:

Ziekte van Weil (Leptospirose)
Kennelhoest (Bordetella)
Hondsdolheid (Rabiës)
Hondenziekte (Distemper), besmettelijke leverziekte (HCC) en Parvovirose (Parvo) Deze drie samen noemen we DHP. 

De enting tegen deze ziektes m.u.v. kennelhoest wordt ook wel de grote cocktail genoemd. De kennelhoestenting wordt vaak apart gegeven bijvoorbeeld als neusenting.

De duur van de bescherming tegen DHP, is per hond verschillend. De officiële geregistreerde werkingsduur is hooguit drie jaar en dit is dan ook de werkingsduur waar officiële instanties vanuit gaan. In plaats van eens in de drie jaar de hond te vaccineren tegen DHP kun je er voor kiezen om de hoeveelheid antistoffen in het bloed te meten. We noemen dit titeren.

Wat is titeren?

Titeren is het meten van de hoeveelheid antistoffen in het bloed. Hiertoe neemt de dierenarts een klein beetje bloed af en met behulp van de zogenaamde vaccicheck wordt de hoeveelheid antistoffen gemeten. Als er voldoende antistoffen zijn dan hoef je niet te enten tegen die ziekte. Als er geen antistoffen zijn dan wordt er een enting gegeven waardoor het lichaam antistoffen gaat aanmaken, net als bij een echte besmetting. Er worden als het ware gecontroleerd antistoffen aangemaakt door een infectie na te bootsen. Raakt het dier dan besmet met dat specifieke virus dan herkent het lichaam het aanvallende virus en wordt het direct onschadelijk gemaakt. Als een hond geënt wordt terwijl er nog voldoende antistoffen aanwezig zijn dan slaat die enting niet aan. De enige die er dan profijt van heeft is degene die hem geeft, de hond heeft er niets aan. Sterker nog, door de enting daalt de weerstand tijdelijk omdat het immuunsysteem een tik krijgt. Er gebeurt dus precies datgene wat je niet wilt. Vroeger dachten we dat vaccineren geen kwaad kon, beter teveel dan te weinig was het idee. Tegenwoordig weten we dat dit achterhaald is en dat in sommige gevallen de bijwerkingen heel ernstig kunnen zijn. Het is daarom aan te raden om de risico’s te beperken en niet klakkeloos te vaccineren.

Titeren kan niet voor alle ziektes.

Rabiës (hondsdolheid)  is een verplichte enting voor dieren die mee gaan naar het buitenland.  Dat is zo vastgesteld omdat Rabiës een absoluut dodelijke ziekte is voor mens en dier. De rabiës enting heeft een houdbaarheid van drie jaar. Je zult dus over een geldige rabiës enting moeten beschikken als je met je hond de grens over gaat.

Ook op de ziekte van Weil (Leptospirose) kan niet worden getiterd  omdat het een bacteriële ziekte is en geen virus. De ziekte van Weil moet elk jaar gevaccineerd worden.

Hoe zit het met pups?

Pups dienen natuurlijk voldoende beschermd het nest te verlaten. Normaal gesproken wordt er op een leeftijd van 6 – 9 – 13 weken gevaccineerd maar is dat wel nodig? Pups krijgen biest van hun moeder en in die biest zitten de afweerstoffen die moeder mee geeft. In plaats van vaccineren kan een fokker er voor kiezen om de pups te titeren op DHP. De nieuwe eigenaar zou de pup dan alleen maar hoeven te laten enten tegen Leptospirose en eventueel Rabiës en Bordetella.

Hoe zit het met shows, pensions en hondenscholen?

Inmiddels is titeren nationaal erkend. De meeste pensions accepteren de titeruitslag en ook op hondenscholen neemt men vaak genoegen met een titerbepaling. De Raad van Beheer accepteert het op hondenshows. Informeer vooraf bij een hondenschool of pension of ze genoegen nemen met een titerbepaling want hoewel het wel mag is het accepteren geen plicht.
Laat je, voordat je naar het buitenland gaat met je hond, goed informeren over de regels in het betreffende land!