Op maandagochtend was de temperatuur van Imre al flink lager dan normaal. Na het ochtendrondje begon ze te hijgen en te rillen, de ontsluitingsweeën waren begonnen. Dit heeft de hele dag en avond geduurd. Om 1.15 in de nacht van 10 op 11 februari heb ik de dierenarts gebeld want het kwam maar niet tot persweeën ondanks de Python. We spraken af dat ik nog eens Python zou spuiten en als er dan binnen een half uur niets gebeurd was dan zouden we een keizersnee doen. Gelukkig kwamen er persweeën en werd het eerste reutje om 1.40 uur geboren. Uiteindelijk werden er 7 pups geboren, de laatste om 9.30 uur maar dit pupje heeft het helaas niet gered. Hij had teveel vruchtwater in zijn longetjes gekregen omdat hij te lang zonder vlies in het bekken zat. Imre had gewoon de kracht niet meer om te persen en het kostte dan ook flink moeite om hem er uit te krijgen. Na dit dode reutje meenden zowel ik als de dierenarts dat er nog een pupje in zat maar ’s avonds bleek uit een röntgenfoto dat de baarmoeder nog sterk vergroot was en dat er veel rommel in zat. Een injectie antibiotica moet er voor zorgen dat Imre geen ontsteking krijgt en de rommel zal er komende dagen nog wel uit komen.
Het zijn vijf reutjes en één teefje dat bij ons mag blijven wonen. Bij het nest waar Imre uit komt viel er niets te kiezen omdat het slechts uit één reutje en één teefje bestond. Bij dit nest valt er wederom niets te kiezen maar het teefje is een mooi pupje qua uiterlijk en als ze ook nog over een flinke dosis jachtpassie beschikt dan is ze helemaal geschikt!
Hieronder stellen we de pups aan u voor. De namen zijn voorlopig gekoppeld aan de pup op de foto maar dit kan nog wijzigen als de pup definitief toegewezen wordt aan de nieuwe eigenaar. Tot die tijd houden we het even zo.
Ons eerst pupje was een reutje van 344 gram. Zijn naam: Tjebbe Sinne van ’t Buske Tjebbe werd geboren om 1.40 uur. Zijn naam is bedacht door de nieuwe eigenaar. Een leuke Friese naam!
Het tweede pupje was gelukkig een teefje: Rivan Sinne van ’t Buske Dit kleine wondertje mag bij ons blijven wonen. Rivan heb ik altijd al een prachtige naam gevonden. Ooit ergens horen vallen en nooit meer uit mijn gedachten geweest. Rivan is om 3.35 uur geboren en woog 295 gram.
De derde pup was wederom een reutje: Charlie Sinne van ’t Buske De naam is bedacht door zijn toekomstige eigenaar. Hij woog 376 gram en is om 3.52 uur geboren.
Om 4.05 uur werd er wederom een reutje geboren: Jesse Buck Sinne van ’t Buske Natuurlijk vernoemd naar zijn fantastische opa die op de dag dat dit schepseltje verwekt is, is overleden. Jesse Buck weegt 379 gram
De vijfde pup was ook een reutje. Hij weegt 400 gram en heet Drys Sinne van ’t Buske Vernoemd naar zijn vader maar deze naam kan nog wijzigen als zijn nieuwe baasje een andere naam aandraagt. Hij kwam om 5.35 uur ter wereld.
Ons laatste levende pupje was weer een reutje Loeke Sinne van ’t Buske Loeke dankt zijn naam aan onze dochter Ellen en ex-medewerker Rhonda die zijn oorspronkelijke naam maar niks vonden. Het kon nog veranderd worden en zo werd Gait omgedoopt tot Loeke. Loeke weegt 360 gram en werd om 5.50 uur geboren.
Om 9.30 uur is er nog een reutje geboren. Helaas heeft hij het niet gered. Hij woog 360 gram. Hieronder een fotoreportage van de bevalling.
Imre de avond voor de geboorte van het nest
Het eerst pupje werd op het kussen geboren wat ik nog op tijd wist te redden met een kraammatrasje. Ik was lang blij dat het er spontaan uit gekomen is.
Imre is meteen op en top moeder
Het eerste pupje
Tjebbe en Rivan hebben de tepelbar ontdekt
een unieke foto van de geboorte van het derde pupje. Hij steekt zijn tongetje nu al uit naar ons
De eerste drie pupjes: Tjebbe, Rivan en Charlie
Prachtig gevlekt! (al zal dat nog wel grotendeels verdwijnen)
Imre maakt het pupje schoon
Vier prachtige pupjes
Imre met haar zoon Jesse Buck
Het vijfde pupje is zojuist geboren
Het pupje wordt aan een grondige wasbeurt onderworpen
Even de pups in een apart kistje vond Imre geen strak plan
Het pupje wordt heel voorzichtig opgepakt en verplaatst
Het laatst levende pupje is geboren
zo mooi:-D
Het dode reutje. Wat hebben we gevochten voor zijn leven. Jammer!
Het dode reutje lag apart maar Imre wilde het nog koesteren. Pas toen zij vond dat het dood was konden we het weg halen zonder dat Imre het weer pakte. Hoe mooi is dat!
Prachtig toch! Ik weet nog niet wie het is. Wordt nog uit gerechercheerd.
En daar ligt een tevreden mama Imre met 6 schitterende pups!
Wat ben ik toch een bevoorrecht mens dat ik dit mee mag maken! Het is niet van een leien dakje gegaan maar het resultaat mag er weer zijn. Ik verheug me op de komende weken om deze pupjes te zien opgroeien tot ze het nest gaan verlaten.
